mas tanguirri

TANGO PROMO

TELEIO

Javier Rodriguez & Andrea Missé- Tangocamp Greece 2011 - Evia Island,

Javier Rodriguez-Andrea Misse-Tangocamp Greece 2011-Evia island

Javier Rodriguez-Andrea Misse-Recuerdo-Tangocamp Greece 2008

Το Tango Argentino

«Το Αργεντίνικο Τάνγκο είναι μια θλιμμένη σκέψη που μπορεί ακόμη και να χορευτεί». Το Tango είναι μουσική, αλλά απαραιτήτως χορευτικό είδος μουσικής, με ένα δικό του ρυθμό και δομή σε σχέση με άλλα είδη. Το τάνγκο είναι λοιπόν και χορός, ένας από τους πιό γοητευτικούς, κομψούς και αισθησιακούς χορούς. Όμως, όπως ο ρεμπέτης, έτσι κι ο αυθεντικός tanguero είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλά ένας χορευτής, και καλείται να εκφράσει μέσα από το χορό του όχι μόνο έναν αισθησιασμό αλλά και τα ντέρτια του. Αυτό γίνεται απόλυτα κατανοητό αν κοιτάξουμε λίγο πίσω, στην ιστορία του τάνγκο... Ιστορία του τάνγκο Το Tango είναι, αρχικά, ένα απαραιτήτως χορευτικό είδος μουσικής, κι έτσι έχει ένα δικό του ρυθμό και δομή σε σχέση με άλλα είδη. Όπως κάθε καινούρια μουσική, είχε επιρροές από το κοινωνικό και πολιτιστικό σκηνικό που υπήρχε στα τέλη του 19ου αιώνα που συνόδευε την εξέλιξή του. Το κοινωνικό πλαίσιο που γεννήθηκε το πρωτόγονο tango, όσο διακριτό μπορεί να είναι, είναι αυτό του Buenos Aires του 1880, με πληθυσμό 210.000 κατοίκων κι ένα ισχυρό μεταναστευτικό κύμα από την Ευρώπη. Έτσι, η πόλη φτάνει τους 1.200.000 κατοίκους και το tango αρχίζει να αναγνωρίζεται. Η απίστευτη πολιτιστική μίξη τόσων ανθρώπων με την Ισπανοϊταλική και τοπική φλέβα εκφράστηκε σε μια μουσική και πνευματική κοινότητα. Η σύνθεσή της κάνει το tango ένα ασύγκριτο είδος όπου η συνεισφορά τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του αφρικανικού ήχου είναι εμφανής. Το Buenos Aires το 1880 ήταν ένα μεγάλο χωριό όπου υπήρχαν αίθουσες χορού, οι ακαδημίες, και θέατρα, που ήταν τα μοναδικά μέρη που θα μπορούσε κανείς να χορέψει ή να δει χορό σε έργα. Οι ακαδημίες, ή αλλιώς pirigundines, είχαν πληρωμένες γυναίκες και χρειαζόταν άδεια εργασίας από τις αρχές. Βρίσκονταν στα προάστια και στις απομακρυσμένες περιοχές του Rio de la Plata (σύνορο Αργεντινής – Ουρουγουάης). Σε αυτές το tango γεννήθηκε και αναπτύχθηκε με την επιρροή των ρυθμών που ακούγονταν εκεί: των ευρωπαϊκών polka, corrido, waltz, schottis καθώς και της milonga των ντόπιων gauchos (καουμπόηδες). Η milonga ξεκίνησε με τη μορφή της milonga campera ή αλλιώς milonga surena (της υπαίθρου) . Ήταν μια payada (κάτι σαν μαντινάδα) που τραγουδούσαν οι gauchos της υπαίθρου με τις κιθάρες τους και ήταν κατά κάποιο τρόπο μια στιχομυθία μεταξύ τους. Επειδή οι αφρικανοί δεν καταλάβαιναν τι έλεγε, τους ακουγόταν απλά κάτι με πολλές λέξεις (mil = χίλιες, longa = λέξη). Είχε το ρυθμό της κουβανικής habanera. Χορευτικά επηρεάστηκε από το αφρικανικό candombe, το οποίο είχε κινήσεις με αρκετά λικνίσματα του κορμού και λύγισμα γονάτων που δε χορευόταν όμως σε ζευγάρια. Οι μη αφρικανικής καταγωγής λαοί, θέλοντας να το διακωμωδήσουν, πιάνονταν σε ζευγάρια, επηρεασμένοι από τους άλλους χορούς, κι έκαναν τις σπασμωδικές, για τα δικά τους μάτια, νέγρικες κινήσεις. Έτσι δημιουργήθηκαν οι πρώιμες μορφές της milonga και του tango criollo. Η πρώτη milonga portena ή milonga ciudadana (της πόλης) που έγινε γνωστή, γράφτηκε το 1931 από τον Sebastian Piana και ήταν η Milonga Sentimental. Οι λατέρνες το διέδωσαν σε διάφορες γειτονιές και χόρευε ο κόσμος στους δρόμους, πολλές φορές άντρες μεταξύ τους, αφού η γυναικεία παρουσία ήταν σχεδόν μηδαμινή. Οι μετανάστες συνήθως έρχονταν μόνοι τους κι έτσι η επαφή με το άλλο φύλο γινόταν είτε σε αίθουσες χορού είτε σε οίκους ανοχής. Το tango δεν ξεκίνησε σε οίκους ανοχής όπως πιστεύεται, αφού εκεί δεν υπήρχαν καν μουσικοί. Ο λόγος που δημιουργήθηκε αυτή η εντύπωση είναι επειδή πολλές ακαδημίες ήταν κακόφημες. Άντρες του υποκόσμου και γυναίκες αμφιβόλου ηθικής σύχναζαν εκεί. Επίσης το μουσικό πρόγραμμα δεν περιλάμβανε μόνο tango. Άλλη παρανόηση που δημιουργήθηκε ήταν το ότι ο χορός αυτός δεν ήταν αποδεχτός από την υψηλή κοινωνία. Υπήρχαν και ακαδημίες με καλό όνομα όπου σύχναζε η υψηλή κοινωνία και το tango ήταν ο βασιλιάς των χορών. Από το 1902 κι έπειτα, το Teatro Opera, οργάνωνε χορούς μεταξύ των οποίων και tango όπου δεν συνήθιζαν να πηγαίνουν τα λαϊκά στρώματα. Επίσης με την τεχνολογική ανάπτυξη, η δισκογραφία επέλεξε το tango. Ένας δίσκος κόστιζε μεταξύ 2,50 και 5 pesos. Ένα γραμμόφωνο μεταξύ 150 και 300 pesos. Οι παρτιτούρες μεταξύ 1 και 3 pesos. Αυτά τα ποσά μπορούσαν να διαθέσουν μόνο οικογένειες κάποιας οικονομικής άνεσης. Τέλος, άλλη ιστορική ανακρίβεια ήταν ο αφορισμός του tango από την Εκκλησία που είχε αρθεί μετά από παράσταση μπροστά στον Πάπα στο Βατικανό. Δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία της Εκκλησίας και ούτε μαρτυρίες από εκείνη την εποχή. Μετά το 1912, το tango μεταφέρθηκε στην Ευρώπη όπου και είχε διαφοροποιηθεί χορευτικά αλλά και μουσικά κυρίως από τη Γαλλία αποκτώντας πιο «καθώς πρέπει» ύφος και πιο πομπώδη ήχο αντίστοιχα. Μετά διαδόθηκε παγκοσμίως. Στην Νέα Υόρκη το είχε παρουσιάσει ο Rudolfo Valentino στην ταινία του Οι Τέσσερις Καβαλάρηδες της Αποκαλύψεως το 1921, πιο εξευρωπαϊσμένο φυσικά. Το 1917, ένας νέος τραγουδιστής, ο Carlos Gardel, αποφασίζει να τραγουδίσει ένα tango: Mi noche triste. Από τότε θεωρείται ο πιο σημαντικός τραγουδιστής στην ιστορία του tango. Καθήλωνε το λαό με τη φωνή του. Ηχογράφησε αμέτρητους δίσκους, πρωταγωνίστησε σε ταινίες και γύριζε σε περιοδείες στην Ευρώπη μέχρι τον τραγικό του θάνατο σε αεροπορικό δυστύχημα στην Κολομβία το 1935. Ήδη από το 1910 περίπου είχε μπει στο tango και το bandoneon, το οποίο πια θεωρείται και το επίσημο όργανό του. Παλιά τα όργανα που ακούγονταν ήταν μόνο βιολί, κιθάρα και φλάουτο. Ο ήχος του έκανε τα κομμάτια, από το 1915 και μετά, πιο αργά, είχε αλλάξει λίγο ο ρυθμός. Και η περίοδος 1935-1952 θεωρείται η Χρυσή Εποχή του tango όπου άνθισαν ορχήστρες σπουδαίων μουσικών και το tango ήταν στις δόξες του. Το πραξικόπημα του 1955 που έδιωξε τον Peron, είχε σοβαρές συνέπειες στην Αργεντινή αλλά και συγκεκριμένα στο tango. Η νέα στρατιωτική κυβέρνηση θεωρούσε την κουλτούρα της μάζας επικίνδυνη. Δεν καταλάβαιναν και δεν αποδέχονταν το tango. Ο Peron χρησιμοποίησε το tango και τους καλλιτέχνες του για πολιτικούς σκοπούς και πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες ασχολήθηκαν με το κίνημα του Peron. Συνεπώς αρκετοί φυλακίστηκαν και επικηρύχτηκαν. Επίσης ένας μεγάλος αριθμός ανδρών μαζεμένων σε αίθουσες χορού, ήταν απειλή. Θα ήταν δύσκολο να απαγορευτεί το tango αυτό καθεαυτό, αν και πολλά κομμάτια απαγορεύτηκαν ή άλλαξαν τίτλους. Είχαν εκδοθεί διατάγματα για απαγόρευση κυκλοφορίας μετά από κάποια ώρα, ή ακόμα και απαγόρευση συνάθροισης άνω των 2-3 ατόμων, κάνοντας έναν κοινωνικό χορό παράνομο. Μια έξυπνη επίθεση εναντίον του tango ήταν η απαγόρευση της εισόδου ανηλίκων σε νυχτερινά κέντρα, εκτός από αυτά που έπαιζαν μουσική Rock ‘n’ Roll. Έτσι, εν μία νυκτί, η γενιά που ήταν 18 χρονών το 1955 χόρευε tango με αυτοπεποίθηση ενώ τα παιδιά που ήταν 13 χρονών δεν το χόρευε καθόλου. Με την πτώση της χούντας το 1983, ξεκίνησε μια θεαματική αναγέννηση του tango στο Buenos Aires. Άρχισαν να ανθίζουν οι τέχνες, ανάμεσά τους κι αυτό. Ξαφνικά ο κόσμος ήθελε να ξαναρχίσει να χορεύει. Το σύμβολο της Αργεντινής. Ήταν ξανά περήφανοι που ήταν Αργεντίνοι. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρχαν τμήματα αρχαρίων στη Χρυσή Εποχή του tango (1935-1952). Δεν υπήρχε παράδοση στη διδασκαλία του. Δεν υπήρχαν δάσκαλοι. Ένα κενό έπρεπε να καλυφθεί… Τα πιο σημαντικά χορευτικά στυλ είναι τα: Canyengue, Tango Salon (από το οποίο προήλθε και το Estilo Milonguero ή Apilado) Tango Escenario και Tango Fantasia. Το τελευταίο χορεύεται συνήθως σε μουσική του Astor Piazzolla, ιδρυτή του Tango Nuevo. Θεωρείται καινοτόμος στην εξέλιξη της μουσικής tango εισάγωντας το ρυθμό των 4/4, αφού μέχρι τότε τα tango παίζονταν σε ρυθμό 2/4 ή 4/4, οι milongas σε 2/4 και τα valses criollos σε ?. Χαρακτηριστικά Στο αργεντίνικο τάνγκο, πρώτα κινείται το κέντρο του σώματος, κι έπειτα τα πόδια πηγαίνουν να το στηρίξουν. Οι χορευτές μοιάζουν να γλυστρούν στο έδαφος, καθρεφτίζοντας ή συμπληρώνοντας με ιδανικό τρόπο ο ένας τον άλλον, με κινήσεις μαλακές που ενίοτε καταλήγουν σε απότομες στροφές και θεατρικές πόζες, ενώ οι γάμπες τους περιπλέκονται σαν χταπόδια σε αμέτρητους κομψούς συνδυασμούς, δημιουργώντας ένα κλίμα αβίαστου ερωτισμού. Το αργεντίνικο τάνγκο είναι μιά νέα αντίληψη για το χορό ζευγαριών. Οι περισσότεροι χοροί έχουν μιά λογική αλληλουχία κινήσεων που μπορεί να μαντέψει η ντάμα, ενώ εδώ πρέπει να ξεχάσει κανείς τους αυστηρούς κανόνες και να αφεθεί στην πραγματική επαφή και επικοινωνία, δημιουργώντας έναν μη-λεκτικό διάλογο. Ένα τάνγκο είναι μιά ζωντανή πράξη τη στιγμή που συμβαίνει. Είναι ένας τρόπος έκφρασης που ζει από την πρόκληση της στιγμής και γίνεται πηγή αυθορμητισμού και δημιουργίας. Διδακτική Προσέγγιση: Το μάθημα διεξάγεται με τρόπο ώστε να είναι διασκεδαστικό και ταυτόχρονα επιμορφωτικό και διαδραστικό. Ο κάθε μαθητής μαθαίνει το σώμα του, βελτιώνει την κίνηση του και συνδυάζει τη μουσική με την ανάγκη για σωματική έκφραση. Με τη βοήθεια των συναισθημάτων που πηγάζουν από το tango, καθένας προετοιμάζεται για χορευτική έκφραση που βασίζεται σε αυτοσχεδιασμό και την προσωπική φαντασία. Γίνεται εισαγωγή στα διάφορα χορευτικά στυλ, στην προέλευση και εξέλιξη του tango. Στόχος της προσέγγισης είναι ο μαθητής να κατανοήσει ότι χορεύοντας δεν επαναλαμβάνει μηχανικά μια χορογραφία.Οτι η κάθε κίνηση –ακόμα και η πιο απλή- βγαίνει μοναδική και χαρακτηρίζει το χορευτή και τελικά, η εκτέλεση πιο περίπλοκων κινήσεων προσφέρει την ευχαρίστηση προσωπικής δημιουργίας. Και τέλος να ανακαλύψει ότι η συνεργασία κι επικοινωνία δύο ανθρώπων στο tango είναι η ουσία και η ομορφιά του.

Tango Argentino - El Documental

ΧΟΡΕΥΤΕΣ TANGO 1940-1980

MUNDIAL DE TANGO 2012

MUNDIAL DE TANGO 2012

ΤΡΕΛΗ MILONGA

LA HISTORIA DEL TANGO

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

SE PARTY STON AB BASILOPOULO ELLINIKO

2007 GLYFADA THEATRO MELINA MERKOURI

2007 GLYFADA THEATRO MELINA MERKOURI

AYGOUSTOS SE MILONGA STIN KERAMOTI

IOUNIOS 2012 GLYFADA THEATRO MELINA MERKOURI MILONGA

MILONGA STIN STOA TOU VIVLIOU ATHINA

MILONGA ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ

Milonga και μουσική

Ο όρος milonga εκτός απο μουσικό ρυθμικό σχήμα σημαίνει και την εκδήλωση όπου χορεύεται αργεντίνικο tango.
Είναι πολύ σημαντικό σε μια milonga να τηρηθούν ορισμένοι κανόνες σχετικοί με τη μουσική που θα ακουστεί. Τα μουσικά κομμάτια που θα επιλεχθούν κατανέμονται σε tandas. Tanda είναι μια σειρά απο τρία έως και πέντε κομμάτια συνήθως της ίδιας ορχήστρας και σίγουρα του ίδιου ύφους και ρυθμού. Το πρώτο κομμάτι στη tanda είναι αυτό που θα κάνει πολλούς να σηκωθούν στη πίστα. Ακολουθουν 1-3 κομμάτια ιδιου ύφους αλλα λιγότερο γνωστά. Το τελευταίο πρέπει να είναι ένα επίσης δυνατό κομμάτι για να αφήσει στο ζευγάρι μια ευχάριστη αίσθηση.Ανάμεσα στις tandas μπένει μια cortina, δηλαδή ένα μουσικό κομμάτι διάρκειας 20 - 30 δευτερολέπτων που συνήθως δεν χορεύται. Η cortina υποδηλώνει το τέλος μιάς tanda και την αρχή μιάς άλλης διαφορετικού ύφους , ενώ ταυτόχρονα δείνει το χρόνο στα ζευγάρια αν θέλουν να αλλάξουν partner. Συνήθως μετά από δύο tandas με tango ακολουθεί μια tanda με tango-vals ή μια tanda με milongas. Επίσης παρεμβάλονται και tandas μέ Neo Tango ανάλογα με τις προτιμήσεις των χορευτών...
Μιά milonga τελειώνει όταν ακουστεί η cumbarsita

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ

Μια απλή θεωρητική προσέγγιση του χορού

Το tango πρέπει να παραδεχθούμε οτι είναι μια "γλώσσα" με την οποία επικοινωνεί το ζευγάρι. Όπως όλες οι γλώσσες έχει τα "γράμματα" με τα οποία μπορεί ο καθένας να φτιάξει λέξεις, φράσεις, παραγράφους και πάει λέγοντας.
Ας δούμε τι μπορεί να χαρακτηρισθεί βασικό στο tango.
Πρώτα από όλα είναι η αγκαλιά (abrazo). Ανοιχτή ή κλειστή, σε σχήμα V η απέναντυ. Στην ερώτηση τι είναι το tango κάποιος απάντησε ... το tango είναι μιά αγκαλιά.
-Tο περπάτημα (caminar). Δεν θα προσπαθίσω να το προσδιορίσω με επίθετα γιατί δεν θα τα καταφέρω. Όμως είναι σίγουρα ιδιαίτερο, ξεχωριστό και κομψό.
-Το σταύρωμα (crusada) όπου τα πόδια σταυρώνουν και ακολουθεί συνήθως αλλαγή βάρους.
-Τα ochos adelante και ochos atras (οκτάρια μπροστά και πίσω) όπου με τη κίνησή μας διαγράφουμε οκτάρια προς τα εμπρός η προς τα πίσω.
-Kαι τέλος ο γύρος (giro) (προφέρεται όπως το hero) όπου το ζευγάρι ή ένας από τους δύο περιστρέφεται γύρω απο ένα σταθερό σημείο.
Πιστεύω με αυτά τα λίγα μπορεί το ζευγάρι να επικοινωνήσει με συλλαβές, λέξεις ή ακόμα και μικρές προτάσεις ακολουθόντας το ρυθμό της μουσικής.
Σίγουρα έχουμε ακούσει για το βασικό βήμα του tango. Απλά δεν το αναφέρω γιατί πιστεύω οτι δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη σειρά βημάτων που πρέπει να τυποποιηθεί.
Ύστερα απο ένα βήμα υπάρχουν αρκετές επιλογές ανάλογα και με τη μουσικότητα του κοματιού που χορεύουμε τις οποίες πρέπει σιγά σιγά να τις εξερευνούμε.
'Ενα σημαντικό θέμα που πρέπει να απασχολήσει γρήγορα κυρίως τον καβαλιέρο είναι τα δύο συστήματα με τα οποία περπατάει το ζευγάρι. Το κανονικό (normal system) και το σταυρωτό (cross system). Στο κανονικό σύστημα το ζευγάρι μετακινήται χρησιμοποιόντας αντίθετο πόδι (π.χ. αριστερό ο άντρας δεξί η γυναίκα) ενώ στο σταυρωτό χρησιμοποιούν το ιδιο πόδι. Ο άντρας πρέπει να ξέρει, κάθε στγμή, με ποιό σύστημα χορεύει το ζευγάρι.
Επίσης βασικό είναι οτι οποιαδήποτε πρόσκληση του άντρα, γίνεται με τον κορμό και όχι με τα χέρια καθώς και οτι πρέπει να κατανοήσουν και οι δύο την ένοια του άξονα που έχει ο καθένας κάθε στιγμή.
Η διατύπωση "ο άντρας οδηγεί και η γυναίκα ακολουθεί" δεν εκφράζει ακριβώς το τρόπο επικοινωνίας στο tango. Δόκιμο θα ήταν το εξής " ο άντρας κάνει μια πρόταση-πρόσκληση και η γυναίκα την αποδέχεται και την πραγματοποιεί με το δικό της τρόπο".

Είναι ουσιαστκά μια αλληλεπιδραση ανάμεσα στο ζευγάρι - ακόμα και ανάμεσα σε όλα τα ζευγάρια στη γραμμή χορού- αλληλεπίδραση που εμπνέεται απο τη μουσική.

ΜΙΑ ΕΚΔΟΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ARGENTINE TANGO

H ιστορία του Τάνγκo

Οι ρίζες του ταγκό μας πηγαίνουν πίσω στο 1880, που γεννήθηκε στα χαμαιτυπεία και τα μπορντέλα του Μπουένος Άιρες, εκεί όπου νεαρές καλλονές της Αργεντινής χόρευαν στους θαμώνες αυτό τον αισθησιακό, γεμάτο πρόκληση και υπόσχεση, λαϊκό χορό. Πολύ σύντομα, ο λαϊκός αυτός χορός θα αγκαλιάσει όλη την Αργεντινή και με τους ήχους που ξεπηδούν από το μπαντονεόν (όργανο συγγενικό με το ακορντεόν) αλλά και το “διεφθαρμένο” (όπως είχε χαρακτηριστεί) ρυθμό του θα “εισβάλλει” στα αργεντίνικα σαλόνια κερδίζοντας την αποδοχή των διανοούμενων.

Η δεκαετία του ΄20 φέρνει το ταγκό στο Παρίσι και από εκεί σε όλη την Ευρώπη του μεσοπολέμου, την οποία και κατακτά με πρεσβευτή του τον Κάρλος Γαρδέλ. Η υποβλητική του φωνή θα αποτελέσει και το “διαβατήριο” του ταγκό στα πέρατα της γης, εκεί όπου οι τελευταίες προπολεμικές και οι πρώτες μεταπολεμικές γενιές θα το χορέψουν με την ψυχή τους. Άξιοι συνεχιστές του Κάρλος Γαρδέλ θα ακολουθήσουν. Ο Άστορ Πιατσόλα (συνθέτης και βιρτουόζος του μπαντονεόν), ο Λεοπόλτο Φεντερίκο, ο Εμίλιο Μπαλσάτζε είναι μόνο μερικοί από εκείνους. Μέσα στα χρόνια ο αργεντίνικος αυτός χορός πέρασε πολλές φάσεις και πολλές παραλλαγές. Τίποτα όμως δεν μπόρεσε να κρύψει το γνήσιο πάθος και τη μαγεία που μέχρι σήμερα τον χαρακτηρίζουν!


Ύστερα από μια περίοδο ύφεσης (περίπου 1920-1935) οπότε κυριάρχησε το ταγκό ως τραγούδι, ακολούθησε η χρυσή εποχή (περίπου 1935-1955) οπότε μεγάλες ορχήστρες έπαιζαν ταγκό κατάλληλα για χορό. Ακολούθησε άλλη μια περίοδος ύφεσης (περίπου 1955-1983) εξ αιτίας ενός συνδυασμού παραγόντων (συχνά αναφέρονται το βαρύ πολιτικό κλίμα στην Αργεντινή και η εμφάνιση του ροκ-εντ-ρολ).

Από το 1983, μετά την πτώση της δικτατορίας στην Αργεντινή, η θεατρική μουσικοχορευτική παράσταση Tango Argentino, στη οποία συμμετείχαν μερικοί από τους καλύτερους μουσικούς (Sexteto Mayor) και χορευτές (Juan Carlos Copes και άλλοι), ταξίδεψε σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική και σημάδεψε και εν μέρει προκάλεσε την αναγέννηση το ενδιαφέροντος για το ταγκό, τόσο στην Αργεντινή όσο και σε όλον σχεδόν τον κόσμο. Το ενδιαφέρον για το ταγκό συνεχίζεται αμείωτο μέχρι σήμερα

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟ TANGO ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ

Στο tango εμπλέκονται τρεις: ένα ζευγάρι που χορεύει και η μουσική. Να κάνουμε μια παρένθεση εδώ... Η κίνηση που σχετίζεται με το ρυθμό, με τη μουσική, ονομάζεται χορός. Αυτή, πιστεύω, είναι μια κρίσιμη λεπτομέρεια, καθοριστική στο τι είναι χορός, τι είναι γυμναστική και τι είναι απλά κίνηση. Το ζητούμενο είναι η κίνηση να προκαλείται από τη μουσική, έτσι, ώστε, για τον εξωτερικό παρατηρητή, να πηγάζει η μουσική μέσα από το σώμα του χορευτή. Ο,τιδήποτε άλλο περιέχει κίνηση, ακόμα και άρτιο τεχνικά να είναι, μπορεί να πάρει διάφορα ονόματα, αλλά δεν είναι χορός.

Ο αυτοσχεδιασμός είναι το κύριο γνώρισμα του tango. Μόνο που το παιχνίδι αυτό της απόδοσης της μουσικής με βήματα δεν έχει να κάνει με έναν που χορεύει μόνος του, όπως το δικό μας ζεϊμπέκικο. Στο tango εμπλέκονται δύο. Είναι ένας μη λεκτικός διάλογος. Είναι η επιτομή του αυτοσχεδιασμού. Γιατί, εκτός από το σώμα σου, πρέπει να αφουγκραστείς, να προβλέψεις, να καθοδηγήσεις ή να ακολουθήσεις και το σώμα του άλλου. Και πάντα πάνω στη μουσική. Στο tango είμαστε απαλλαγμένοι από φόρμες και παπαγαλία βημάτων που θα μας εγκλώβιζαν σε ένα πεπερασμένο αριθμό δυνατοτήτων, όπως γίνεται με τους περισσότερους χορούς σήμερα που έχουν κάνει το σύγχρονο άνθρωπο να θεωρεί τον χορό μια μηχανική διαδικασία.

Όμως, ας δούμε τι συμβαίνει όταν δυο άνθρωποι χορεύουν tango. Και οι δυο μπορεί να αγνοούν τις προθέσεις και τις δεξιότητες του άλλου. Αυτό κάνει την διαδικασία ιδιαίτερα πολύπλοκη, αλλά ταυτόχρονα πολύ διασκεδαστική. Το tango στηρίζεται στην ευγένεια και στο σεβασμό της στάσης και της θέσης του άλλου. Για να προκαλέσει ένα βήμα ο καβαλιέρος πρέπει να είναι απολύτως βέβαιος για την κατάσταση της ντάμας. Και η γυναίκα από την μεριά της πρέπει να είναι χαλαρή αλλά σε εγρήγορση ώστε να αντιληφθεί αυτό που θα της πει το σώμα του καβαλιέρου. Αυτό κάνει αυτομάτως και τους δυο να είναι κύριοι του εαυτού τους, αλλά, ταυτόχρονα, διαλλακτικούς και έτοιμους.

Σταθερότητα και ευελιξία. Η ισορροπία, τόσο η σωματική όσο και αυτή στα πλαίσια της αλληλοκατανόησης, έχει τον πρώτο λόγο. Και, ταυτόχρονα, πρέπει να εφαρμόζουν και οι δυο τους μέσα σε αυτό το πλαίσιο μια αξιοσημείωτη τεχνική δεξιότητα. Κι όλα αυτά να γίνονται σαν ερμηνεία της μουσικής. Το πιο σημαντικό κομμάτι του τάνγκο, όμως, είναι εκείνο που εμπλέκει και άλλους μέσα. Σαν ένας καθαρά κοινωνικός χορός δίνει το βάρος στην κίνηση και στην αντίδραση, όχι μόνο του ζευγαριού, αλλά και στον τρόπο που αλληλεπιδρά με τους υπόλοιπους που χορεύουν στην ίδια πίστα.

Παρατηρώντας κάποιον να χορεύει tango μπορείτε να καταλάβετε πράγματα για τον χαρακτήρα του. Στην Αργεντινή λένε πως "ό,τι χορεύεις, είσαι". Φυσικά τα περισσότερα τα καταλαβαίνεις για τον άλλο, αν χορέψεις μαζί του.

Ένα ελάχιστα εκπαιδευμένο μάτι μπορεί να διακρίνει σε μια γεμάτη πίστα χορού χαρακτήρες και ιδιοσυγκρασίες. Είναι όλοι εκεί. Και μοιράζονται το ίδιο πράγμα. Το να χορεύεις tango είναι μια ψυχαναλυτική εμπειρία.. Εμπεριέχει την έκθεση στον κόσμο και αυτό είναι που το κάνει τόσο σημαντικό για την αυτοπεποίθηση και την σιγουριά. Το να σηκωθείς και να ζητήσεις ή να σε ζητήσουν σε ένα χορό είναι για κάποιον που πρωτοπάει σε μια μιλόνγκα μια κίνηση θάρρους που απαιτεί να ξεπεράσει τον εαυτό του. Να κατευθύνει τα βήματα του/της με σιγουριά, να ακούσει τη μουσική, να χαλαρώσει μέσα στην εγρήγορσή του, να σεβαστεί τους γύρω του και να συνταιριάξει τον χορό του στο χώρο, στην ενέργεια και στις εκάστοτε δυνατότητες.

ΟΡΟΛΟΓΙΑ TANGO

Ορολογία

Abrazo:(αμπράζο) Η αγκαλιά

Adornο: (αντόρνο) Στολίδι. Το χρησιμοποιεί η ντάμα για να κάνει πιο όμορφη τη κίνησή της

Apilado: (απιλάδο) Η κλειστή αγκαλιά στο tango milonguero όπου μια μικρή κλήση του κορμού προς τα εμπρός, εξασφαλίζει ικανποιητική απόσταση στα πόδια του ζευγαριού.

Arrastre: (αράστρε)Συνώνυμο με τη λέξη barida (μπαρίδα). Το σύρσιμο του ποδιού (του ενός από τον άλλον) με απόλυτη επαφή κατα τη διάρκεια ενός βήματος, απο ένα σημείο σε ένα άλλο.

Balanceo: (μπαλανσέο) Βήμα ελέγχου του καβαλιέρου με ταυτόχρονο χαμήλωμα του κέντρου βάρους του ζευγαριού, με σκοπό να αποφευχθούν πιθανές συγκρούσεις, με πιθανή αλλαγή κατευθυνσης σε μικρό χώρο. Επισης είναι και η αργή μετατόπιση του βαρους απο το ένα πόδι στο άλλο για λόγους μουσικότητας ή και για να επαναπροσδιορισθεί ο ρυθμός που θα χορέψει το ζευγάρι.

Boleo: (βολέο) Κίνηση της ντάμας (σπανια και του καβαλιέρου). Μπροστά ή πίσω σήκωμα του ποδιού με ταυτόχρονο πίβοτ στον άξονα, που τις περισσότερες φορές δίνεται απο τον καβαλιέρο. Μπορεί να γίνει και με πρωτοβουλία της ντάμας σαν στολίδι. Τις περισσότερες φορές εξασφαλιζει αλλαγη κατεύθυνσης. Σε πίστες με πολύ κόσμο πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή. Υπάρχει και η επιλογή, το πόδι να μην σηκωθεί από το έδαφος.

Cabeceo: (καμπεσέο) Παραδοσιακή τεχνική επιλογής παρτενέρ. (βλ. προηγούμενο άρθρο)

Cadencia: (καντένσια) βλ. Balanceo

Caminada: (καμινάδα) Το περπάτημα ή και το βήμα στο tango.

Carpa: (κάρπα) Φιγούρα όπου ο καβαλιέρος έχει τη ντάμα με το βάρος στο ένα πόδι (π.χ calesita) και με μικρά βήματα προς τα πίσω απομακρίνεται, μεγαλωνοντας όμως τη κλίση του κορμού και των δύο προς τα εμπρός.

Castigada: (καστιγάδα) Το σήκωμα του ποδιού της ντάμας ενώ εφάπτεται με την εξωτερική πλευρά του ποδιού της στο οποίο έχει το βάρος. Μπορεί να γίνει σαν στολίδι μετά απο parada (σταμάτημα) ή πριν απο ένα ocho (οκτάρι).

Cierre: (σιέρε) Η ακολουθία τρίων βημάτων (6-7-8) στο βασικό βηματισμό του tango, που καταλήγει με το βάρος και στα δύο πόδια.

Enganche: (ενγκάντζε) Ανήκει στα adornos (στολίδια). Η ντάμα "γαντζώνει" το πόδι της στην εξωτερική πλευρά του ποδιού του καβαλιέρου.

Parada: (παράδα)Σταμάτημα. Ο καβαλιέρος σταματά τη ντάμα συνήθως οταν αυτή κάνει πίσω βήμα ή πίσω ocho. Tαυτόχρονα μπορεί να αγγιξει με το πόδι του το πόδι της ντάμας σαν πρόσθετο σινιάλο, ή μπορεί να πιβοτάρει και να βρεθεί σε μια θέση συμμετρική με τη ντάμα.

Pasada: (πασάδα)Το πέρασμα της ντάμας πάνω από το προτεταμένο πόδι του καβαλιέρου ύστερα απο ένα σταμάτημα (parada). Αυτή είναι μια καλή ευκαιρία για τη ντάμα να προσθέσει στολίδια (adornos) που της αρέσουν. Ο καβαλιέρος καλό είναι να της δώσει το χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρώσει τις επιπλέον κινήσεις της.

Pivot: (πίβοτ) Στροφή στο ένα πόδι ολόκληρου του σώματος και των όμων

Planeo: (πλανέο)

Rulo: (ρούλο) Συνώνυμο του lapiz. Με το πόδι που δεν έχει βάρος και κατά τη διάρκεια μιας παύσης της κίνησης, σχηματίζουμε κύκλο δίπλα στο άλλα μας πόδι. Ανήκει στα στολίδια της ντάμας αλλά συχνά και του καβαλιέρου.

Sacada: (σακάδα) Βήμα με το οποίο ο ένας μεταφέρεται στην θέση που είχε ο άλλος αμέσως πριν. Γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε το πόδι στο οποίο μεταφέρει το βάρος ο ένας, εκτοπίζει το ελεύθερο πόδι του άλλου.

Traspie: (τρασπιέ) Σε δύο μέτρα της μουσικής εκτελούμε τρία βήματα. Ένα βήμα στο πρώτο μέτρο, ένα στο μισό και αμέσως ένα βήμα στο δεύτερο. Συνήθως το βήμα στο μισό μέτρο είναι σταύρωμα πίσω.

Volcada: (βολκάδα) Όταν το ζευγάρι χορεύει εκτός άξονα, σε σχήμα Λ. Αυξάνεται η κλίση του κορμού και των δύο προς τα εμπρός και κατά συνέπεια απομακρύνονται τα πόδια του ενός από του άλλου.

Zarandeo: (ζαραντέο) Είναι το πιβοτάρισμα της ντάμας στο ένα πόδι μπρός και πίσω σύμφωνα με τον ρυθμό της μουσικής. 

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ TANGO

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ TANGO

ΑΘΗΝΑ 21 ΔΕΚ. 2011 SOLANGE ACOSTA ΚΑΙ MAX VAN DE VOORDE ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ TANGO 2011

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ FESTIVAL TANGO 3-4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012 ΣΤΟ GRANDE BRETAGNE HOTEL

ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ TANGUEROS ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΟΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙ 1Χ1/2 ΜΕΤΡΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

ΤΕΛΕΙΟ

ΤΟ ΑΡΓΕΝΤΙΝΙΚΟ ΤΑΝΓΚΟ

... ανήκει στους φύσει αυτοσχεδιαστικούς χορούς.

Αν και στηρίζεται σε μερικές δομικές, θεμελιώδεις χορευτικές ενέργειες, κάθε φορά πραγματώνεται με διαφορετικό τρόπο, ο οποίος εξαρτάται από: τους συγχορευτές, το χώρο, τη μουσική κι άλλες συνθήκες ή καταστάσεις (προβλέψιμες ή μη) που αφορούν τη στιγμή της πραγμάτωσής του.

... απαιτεί από τους συγχορευτές να "στηρίζονται στα πόδια τους".

Στην πλειονότητά τους οι χορευτικές ενέργειες του tango (ακόμη κι οι πολύπλοκες) εκτελούνται με τους συγχορευτές, αν και είναι αγκαλιασμένοι, να φροντίζουν ο καθένας για τη δική του ισορροπία, χωρίς να επιβαρύνουν τον άλλον. Αν χρειαστεί, όμως, ο/η tanguero/a θα στηρίξει το/τη σύντροφό του/της.

... θέλει, στην περίπτωση λάθους, ετοιμότητα για νέο ξεκίνημα.

Δε σταματάς, δε συζητάς, δεν επιρρίπτεις ευθύνες. Ολοκληρώνεις ήρεμα και ψύχραιμα το χορό και βρίσκεις τον κατάλληλο χρόνο για αναλύσεις και συμπεράσματα.

... αναπτύσσει στο χορευτή την ικανότητα να ξεπερνά "εμπόδια" ή "παγίδες",

που στήνονται από το συγχορευτή του (όπως σε κάποιες παράδες ή σακάδες του καβαλιέρου και την αντίστοιχη αντίδραση της ντάμας).

... προϋποθέτει προσήλωση και αφοσίωση

του καθενός χορευτή προς το συγχορευτή του. Νιώθει την κάθε του κίνηση, τη θέση του σώματός του, την ψυχική του διάθεση, το βαθμό ανάπτυξης των χορευτικών του ικανοτήτων…

... λειτουργεί με ξεκάθαρο μήνυμα από τον πομπό και αντιληπτική διαύγεια από το δέκτη.

Ο επικοινωνιακός κώδικας είναι από τις θεμελιώδεις αρχές του tango. Αν στο χορό του ζευγαριού χρειαστεί συχνά να πει ο ένας «άλλη ενέργεια ήθελα να κάνεις» ή ο άλλος «νόμιζα πως ήθελες να κάνω αυτό», τότε ο χορός τους βασίστηκε σε σαθρά θεμέλια. Συχνά ενέργειες εντυπωσιασμού του ενός ή του άλλου, χωρίς να έχει προηγηθεί συντονισμός κι ισορροπία της χορευτικής σχέσης, έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια της δυνατότητας βίωσης της μαγευτικής εμπειρίας του χορού.

... αναδεικνύει τον κάθε χορευτή μέσα απ' την εικόνα του συγχορευτή του.

Πραγματικά, ο καλός καβαλιέρος φαίνεται από την εικόνα της ντάμας του, αν της εμπνέει ηρεμία, φυσική κίνηση, σταθερότητα, εμπιστοσύνη, ευχαρίστηση στο κάθε τους βήμα κι ενέργεια. Κι ο καβαλιέρος, απ` τη δική του μεριά, μεταμορφώνεται, όταν γεύεται τέτοια στοιχεία από την ντάμα του. Όλα αυτά μπορούν να βιωθούν και στις πιο απλές ενέργειες. Οι πιο σύνθετες, πολύπλοκες και περίτεχνες ενέργειες, σαφώς και προσφέρουν τη δική τους μαγεία κι ευχαρίστηση, απαιτούν όμως τη μύηση και των δύο συγχορευτών και την καλή στιγμή τους.

... προβάλλει το επίπεδο της χορευτικής σχέσης.

Άλλες φορές οι συγχορευτές νιώθουν τη χαρά της επικοινωνίας τους, άλλες, ακόμη περισσότερο, σαν να `χει γεννηθεί ο ένας για τον άλλο κι άλλες απωθητικά συναισθήματα για τη χορευτική «συνομιλία» τους. Είναι κι αυτή μια άλλη θεμελιώδης αρχή, επίσης. Η αγκαλιά του tango κάνει τους συγχορευτές ένα. Ζεϊμπέκικο για δύο, που λειτουργούν ως ΕΝΑΣ. Αυτός ο ένας που περιέχει και τους δύο.

ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΣ ΣΤΟ ΧΟΡΟ

Πώς να γίνετε o «τέλειος καβαλιέρος» στο χορό!!!

10 Συμβουλές

Για να γίνεις ο «τέλειος καβαλιέρος» στο χορό δεν είναι εύκολο, αλλά είναι ένα ταλέντο που μπορεί να αναπτυχθεί. Οι γυναίκες απολαμβάνουν το χορό με ένα καλό παρτενέρ που ξέρει να «οδηγεί» τη ντάμα του. Αν θέλετε να γίνετε καλός καβαλιέρος πρέπει να δουλέψετε σκληρά για να πετύχετε. Οι παρακάτω συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν τους καβαλιέρους να γίνουν περιζήτητοι από όλες τις χορεύτριες.

Συμβουλή # 1

Προστατέψτε τη παρτενέρ σας .Μια από τις πιο βασικές συμβουλές για τον καβαλιέρο είναι να προστατεύει τη παρτενέρ του. Είστε ο μόνος που την καθοδηγεί στη πίστα, και εάν συγκρουστεί με κάποιον θα είναι δικό σας λάθος. Ένας καλός καβαλιέρος θα πρέπει να καθοδηγεί την παρτενέρ του με ασφάλεια στην πίστα χορού για την πρόληψη τυχόν ατυχημάτων που μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμό.

Συμβουλή # 2

Διατηρείστε τη σωστή στάση του σώματος - Αν χορεύετε με πολύ όρθια στάση, αυτό μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό. Αν θέλετε να τσεκάρετε τη στάση σας, σταθείτε σε έναν τοίχο και αισθανθείτε τη γραμμή που έχει δημιουργηθεί από το σώμα σας. Αυτή είναι η στάση που πρέπει πάντα να διατηρείτε στην πίστα.

Συμβουλή # 3

Κρατηθείτε σωστά στην κλειστή θέση - Για τις περισσότερες μορφές του χορού «μπόλρουμ» η κλειστή θέση είναι πολύ σημαντική. Όταν οδηγείται, είναι σημαντικό ότι έχετε αυτή τη στάση. Η παρτενέρ σας θα πρέπει να είναι λίγο προς στα δεξιά σας, έτσι ώστε να αποφύγετε να πατηθείτε και να μην συγκρουστούν τα γόνατα σας. Το αριστερό σας χέρι θα πρέπει να κρατάει το δεξί της το χέρι, τα δεξί σας στην πλάτη της, το αριστερό χέρι της θα πρέπει να είναι πάνω στον βραχίονα σας, και τα σώματα σας να είναι σε επαφή στο επίπεδο της μέσης. Μια ακατάλληλη θέση θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα.

Συμβουλή # 4

Τέλειο κράτημα του ενός χεριού. Για να γίνετε καλύτερος καβαλιέρος πρέπει να μάθετε να καθοδηγείται με το κράτημα του ενός χεριού. Πολλοί Λάτιν χοροί απαιτούν τη χρήση του ενός χεριού, και είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ορθή σύνδεση κατά τη διάρκεια αυτών των χορών. Πρέπει να είστε σίγουρος ότι έχετε μια ισχυρή σύνδεση με τη παρτενέρ σας.

Συμβουλή # 5

Παροχή "Πίβοτ" για περιστροφές - Αν θέλετε να γίνετε καλύτερος καβαλιέρος, πρέπει να τελειοποιήσετε τη καθοδήγηση της παρτενέρ σας με στροφές. Αυτή είναι μια στιγμή που πολλοί παρτενέρ χάνουν την σύνδεση τους, και σαν αποτέλεσμα είναι να μη γνωρίζει πόσες φορές πρέπει να περιστραφεί. Σαν καβαλιέρος θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα δάχτυλά σας για να παρέχετε πίβοτ οταν την περιστρέψετε..

Συμβουλή # 6

Αποφύγετε αβέβαια Βήματα - Αν θέλετε να γίνετε καλός καβαλιέρος, θα πρέπει πάντα να είστε σίγουροι για τον εαυτό σας και για τα βήματά σας. Τίποτα δεν είναι πιο χειρότερο από το να χορεύετε με ένα παρτενέρ που κάνει αβέβαια βήματα. Ο ρόλος σας είναι να οδηγήσετε το σύντροφό σας, και εάν δεν έχετε εμπιστοσύνη στα βήματά σας, θα είναι δύσκολο για αυτήν να σας ακολουθήσει. Οπότε χορέψτε με αυτοπεποίθηση στη πίστα .

Συμβουλή # 7

Διατηρείται επικοινωνία με τα μάτιαΗ επικοινωνία με τα μάτια, δεν θα δημιουργήσει μόνο σύνδεση μεταξύ σας, αλλά ένας καλός καβαλιέρος μπορεί να χρησιμοποιήσει την επαφή με τα μάτια για να καθοδηγήσει καλύτερα τη παρετνέρ του. Οπότε προσπαθήστε να διατηρήσετε την επαφή με τα μάτια όσο το δυνατόν περισσότερο.

Συμβουλή # 8

Αποφύγετε απότομες κινήσεις στη παρτενέρ σας - Δυστυχώς, πολλοί καβαλιέροι πιστεύουν ότι πρέπει να καθοδηγούν απότομα την παρτενέρ τους γύρω από την πίστα. Όταν χορεύετε, είναι σημαντικό να την καθοδηγείται ομαλά. Καμιά γυναίκα δεν θέλει να την τραβάτε απότομα, για αυτό φροντίστε να την καθοδηγείται ομαλά και ήρεμα. Χορεύοντας ομαλά η κίνηση σας θα είναι πιο επιτυχής, θα δείχνει πολύ καλύτερα, και θα αφήσει την παρτενέρ σας ευτυχισμένη.

Συμβουλή # 9

Νιώστε το ρυθμό της μουσικής - Όταν καθοδηγείται την παρτενέρ σας, είναι σημαντικό ότι εσείς, ως καβαλιέρος να αντιλαμβάνεστε το ρυθμό της μουσικής. Αν δεν ξεκινήσετε με το ρυθμό της μουσικής, μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να τον ανακτήσετε. Έχετε εσείς την ευθύνη να καθοδηγείται τη παρτενέρ σας με το ρυθμό. Αν είστε εκτός ρυθμού, θα είναι λάθος σας, για αυτό βρείτε τον και διατηρείστε τον .

Συμβουλή # 10

Πρακτική Εξάσκηση- Αν θέλετε να γίνετε ένας υπέροχος καβαλιέρος, ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε είναι η πρακτική εξάσκηση. Είναι σημαντικό να εξασκείτε τα βήματα του χορού μόνος, αλλά και με την παρτενέρ σας. Όσο πιο πολύ εξασκείστε, τόσο καλύτερος θα γίνετε. Όταν πρόκειται να είστε ο καβαλιέρος, η πρακτική εξάσκηση θα σας έχει βοηθήσει να τελειοποιήσετε το χορό σας.

TANGO EN LA CASA ROSADA BUENOS AIRES ARGENTINA

CABECEO

CABECEO

Cabeceo

Τι είναι αλήθεια το cabeceo;
Πρόκειται για την παραδοσιακή τεχνική επιλογής ντάμας αλλά και καβαλιέρου από απόσταση, στις milongas του Μπουένος Άιρες, χρησιμοποιώντας τα μάτια και κινήσεις του κεφαλιού.

Είναι θα λέγαμε ο μανδύας προστασίας που παρέχει και στα δύο φύλα την επιλογή!

Ας δούμε τη διαδικασία.
Στις milongas του Μπουένος Άιρες, συχνά δεν χρησιμοποιούν λόγια για να ζητήσουν ένα χορό. Ο άντρας θα προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με τη γυναίκα που θέλει να χορέψει, χρησιμοποιόντας τα μάτια. Επίσης, και μιά γυναίκα μπορεί να ξεκινήσει την επαφή αυτή. Αν δεν θέλει να χορέψει μαζί του, θα αποτρέψει το βλέμμα. Εάν, ωστόσο, θέλει να χορέψει μαζί του, θα ανταποκριθεί διατηρόντας την επαφή. Στη συνέχεια ο άντρας κάνει ένα ελαφρό νεύμα με το κεφάλι του προς την κατεύθυνση της πίστας. Αν έχει αποφασίσει να χορέψει μαζί του, θα γνεύσει "ναι". Μόνο τότε ένας άντρας πάει στο τραπέζι της γυναίκας και της ζητά να την συνοδεύσει στη πίστα.
Αυτός ο κώδικας επικοινωνίας
1.Προστατεύει τις γυναίκες από το αίσθημα της υποχρέωσης να χορεύουν με κάθε άντρα που έρχεται στο τραπέζι τους και τους το ζητά.
2.O άνδρας δεν θα χρειαστεί να διασχίσει ένα χώρο με πολύ κόσμο για να ζητήσει από μια γυναίκα να χορέψουν, διακινδυνεύοντας μια πιθανή άρνηση.
3.Αν συμβεί κάτι και κάποιος απο τους δύο έχει διαφορετική γνώμη, δεν χρειάζεται να το ξέρει κανείς άλλος.
Σε milongas σε μικρές χορευτικές κοινότητες πιστεύω είναι δύσκολο να εφαρμοστεί. Ας το έχουμε όμως κατά νού για κάθε ενδεχόμενο. 

BAILARIN

Ένας καλός χορευτής τάνγκο είναι κάποιος που έχει ρυθμό και ο οποίος έχει ένα καλό μουσικό αυτί. Έχει επίσης το σεβασμό για τη γυναίκα? Να ξέρουν τι να κάνουν τη σωστή στιγμή με τον κατάλληλο συνεργάτη. Ο ίδιος προσαρμόζεται στη γυναίκα. Εκείνος κάνει να νιώθει ότι είναι η καλύτερη χορεύτρια. Χορεύει γι 'αυτήν.